Δημοψήφισμα: εργαλείο πολιτικής απάτης

Κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου και Κυβέρνηση Αλέξη Τσίπρα: τόσο όμοιες σε τόσο πολλά και κυρίως τόσο όμοιες στις ΑΠΑΤΕΣ σε βάρος του Λαού.

Είναι γνωστή η αδυναμία όλων των δικτατορικών καθεστώτων για τα δημοψηφίσματα. Γιατί; Επειδή, κάτω από έναν δημοκρατικοφανέστατο μανδύα, μπορούν και κρύβουν τον αυταρχισμό του εκβιασμού, μέσω της διλημματικής διατύπωσης του ερωτήματος-εδώ βρίσκεται πολλή ουσία, μην το προσπερνάτε τόσο αψήφιστα.

Το 1973 η ελληνική Χούντα προκήρυξε δημοψήφισμα με το ερώτημα «Ναι ή Όχι» στη Δημοκρατία! Σουρεαλιστικό ή όχι, αυτό είναι ιστορικό γεγονός. Υποτίθεται ότι καλούσε το λαό να εγκρίνει την απόφαση για τη κατάργηση της Βασιλείας. Ο, μια ζωή βαθιά αντιμοναρχικός, πατέρας μου, παρόλο ότι ήξερε από πού εκπορεύονταν το ερώτημα και ποιοι ήταν οι απώτεροι στόχοι του ερωτώντος, βρέθηκε πράγματι σε σχεδόν υπαρξιακής έντασης δίλημμα. Ναι μεν τελικά δεν ψήφισε το χουντικό «ΝΑΙ»-τού έγινε η σχετική καθοδήγηση από άλλους πιο πονηρεμένους-αλλά θυμάμαι πολύ καλά πόσο τον είχε παραπλανήσει το απατηλό διλημματικό ερώτημα. Βάζοντας τον στον πειρασμό να σκέφτεται, έστω από σπόντα-σ’αυτό άλλωστε ποντάριζαν οι Χουνταίοι-ακόμη και ένα «ΝΑΙ» στη Χούντα. Ξέρετε, την αρμοδιότητα θέσης του ερωτήματος, του εκβιαστικού διλήμματος δηλαδή, την έχει η κυβέρνηση που ασκεί την εξουσία και προκηρύσσει το Δημοψήφισμα. Το ξαναλέω: το ερώτημα, η διατύπωση του ερωτήματος αλλά και η διαχείριση αυτού ερωτήματος του Δημοψηφίσματος, κρύβει όλη την ουσία της απάτης.

Για να δούμε λοιπόν ποια είναι αυτή η απάτη και σε ποιους κινδύνους ΠΑΓΙΔΕΥΕΙ τον ανίδεο, μπορεί και ενθουσιώδη με τη δημοκρατική-και καλά!-αυτή επιλογή, ψηφοφόρο. Η σημερινή συγκυβέρνηση εκλέχτηκε με μια ατζέντα που συνοψίζεται στη λέξη ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΟ. Η νομιμοποίηση της προκύπτει από την λαϊκή έγκριση αυτής της ατζέντας. Το ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ και μόνο αυτό και τίποτα άλλο. Κάθε άλλη επιλογή δεν την νομιμοποιεί όπως δεν νομιμοποιούσε τον Παπανδρέου το Μνημόνιο σε σχέση με το ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Με την επιφύλαξη της διατύπωσης του ερωτήματος αλλά-δώστε βάση σ’αυτό-της θέσης που θα πάρει η κυβέρνηση σε σχέση με το ποιο από τα δύο σκέλη του ερωτήματος θα στηρίξει-υπάρχει ζωηρή πιθανότητα έως βεβαιότητα να το παίξει ΠΟΝΤΙΟΣ ΠΙΛΑΤΟΣ -το ζήτημα που ανακύπτει είναι το εξής: αν ο λαός αποφασίσει ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δέχεται το ευρώ και άρα τα όποια  -μνημονιακά, τι άλλο;-προγράμματα απαιτούν οι εταίροι μας, ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΚΛΕΧΤΗΚΕ;  Είναι αρκετή η πρόφαση του αποτελέσματος του Δημοψηφίσματος για να αλλοιώσει και μάλιστα εκ των υστέρων τη νομιμοποιητική ατζέντα με την οποία έγινε κυβέρνηση στις 25 Ιανουαρίου. ΕΙΝΑΙ ΙΣΟΔΥΝΑΜΟΙ ΟΡΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ και ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ; Αν αυτό συμβεί ουσιαστικά θα πρόκειται για κατάργηση των νομιμοποιητικών διαδικασιών των κοινοβουλευτικών εκλογών που αντικαθίστανται πια από αμφίβολης δημοκρατικότητας και νομιμοποιητικής ισχύος δημοψηφίσματα. Ουσιαστικά πρόκειται για αλλοίωση του αντιπροσωπευτικού μας συστήματος. Αυτό προσπάθησε να κάνει ο Παπανδρέου τον Οκτώβρη του 2011, προκειμένου αφενός να παρατείνει την εξουσία του και αφετέρου να αποφύγει τις εκλογές και τη βέβαιη συντριβή του. Αν μια κυβέρνηση υποκλέπτει την εξουσία με απατηλές υποσχέσεις και έρχεται μετά με δημοψηφίσματα που εκείνη τα διαχειρίζεται να αλλάζει την ατζέντα και όμως να συνεχίσει να κυβερνά, τότε προφανώς έχουμε έναν επικίνδυνα αντιδημοκρατικό εκφυλισμό του πολιτεύματος.

Αυτά που γράφω δεν είναι ούτε τυπολατρίες ούτε κούφια,κενά ρητορικά λόγια. Έχουν αντίκρυσμα στη ζωή μας, απτό και συγκεκριμένο. Ουσιαστικά αυτό που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι να στείλει το λογαριασμό του δικού του ΑΔΙΕΞΟΔΟΥ, λόγω της σωρείας ψευδών με τα οποία μας εξαπάτησε, στον ίδιο το λαό και την επομένη του Δημοψηφίσματος να εφαρμόσει τελικά το Μνημόνιο, με τη δικαιολογία ότι  εφαρμόζει νέα λαϊκή εντολή, για την οποία όμως ο λαός δεν έχει εκλέξει τον εντολέα. Καθαρή πουστιά. Μπαμπεσιά σε βάρος του λαού: η δεύτερη μετά την απάτη του ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Μόνο που η ηθική της είναι ακόμη αχρειότερα σχεδιασμένη, γιατί αυτό ήταν στο μυαλό των  ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΠΑΤΕΩΝΩΝ πολύ πριν ανέβουν στην εξουσία. Αυτή είναι που θα λέγαμε η ΚΡΥΦΗ ΑΤΖΕΝΤΑ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ!

Υπάρχει βέβαια και η  άλλη εκδοχή-το ακόμη πιο ζοφερό σενάριο δηλαδή-της εξόδου μας από το ευρώ. Δεν την πιθανολογώ αλλά δεν μπορώ να την αποκλείσω, δεδομένου ότι τα ανδρείκελα που μας κυβερνούν είναι κατευθείαν εντεταλμένοι των αμερικανών(χτες έμαθα ότι ο Βαρουφάκης χρησιμοποιεί σαν συμβούλους του τον Γκαλμπρέηθ-μέντορα του Γιωργάκη-και την ανεκδιήγητη Ελένη Παναρίτη, την απίθανη εκείνη που είχε κάνει ο ΓΑΠ βουλευτή Επικρατείας και που είναι δικτυωμένη με όλα τα συστημικά αμερικανά-η σημειολογία δεν μπορεί να μην έχει την αξία της, πολύ περισσότερο που ο Βαρουφάκης είναι υπότροφος του Σόρος). Για το θέμα αυτό, θα υπάρξει μια άλλη ανάρτηση, ακόμη πιο εκτεταμένη μόνο στη περίπτωση που απ’την αμυδρά πιθανολόγηση περάσουμε σε σφοδρή πιθανότητα.